Muzyka, którą dzięki łyżwiarstwu poznaliście i bardzo wam przypadła do gustu lub też znaliście ją już wcześniej ale jej interpretacja łyżwiarska was zafascynowała.
Ja dzięki Riku MIURZE i Ryuichi KIHARZE poznałem piosenkę Shawna Phillipsa "Women" (oryginalny tytuł to: "She Was Waiting For Her Mother At The Station In Torino And You Know I Love You Baby But It's"). Ogólnie bardzo lubię tę parę sportową. Widać, że jest między nimi dobra relacja, że się rozwijają i mają coraz lepsze programy. Już sam dobór takiej piosenki o czymś świadczy. W ich jeździe szczególnie podoba mi się podnoszenie z niskiej pozycji na kolenie oraz moment w którym filigranowa Riku (ma 145 cm wzrostu) przejeżdża pod nogami partnera a następnie jest wyrzucana do przodu i uderza o klatę partnera mmmm , po czym szybko wykonują trudnego potrójnego wyrzucanego lutza. Piękne!
Muzyka, która mnie zachwyciła i zapadła w pamięć:
Jest wiele tematów muzycznych, które mi zapadły w pamięć dzięki łyżwiarstwu. Włączają się to też fragmenty muzyki klasycznej (motywy z księżniczki Turandot, Karmen czy Jezioro Łabędzie), które oglądałam od dziecka.
Ale muzyka, którą zapamiętałam, to na pewno Maria Butyrska z programem dowolnym do Raula di Blasio Otonal
Blues for Klook Daisuke Takahashi - ja bluesa nie słucham, ale naprawdę wszystko w tym programie jest. Bardzo dobrze podkreślone akcenty i rytm.
z ostatnich MŚ - Shoma Uno i wersja japońska Bolero (bardziej mi się podoba ta wersja niż oryginał w tym momencie, który mi się przejadł):
a z 4 Kontynentów - Wróżka z Lasu, Fairy of the Forest, Galaxy kompozytor Yuko Toyoda. Ta muzyka może sama w sobie nie zapada w pamięć szybko, ale bardzo pasuje do wrażliwej,delikatnej i filigranowej Mai Mihary,
Mi też się podobała japońska para sportowa. Co do muzyki, to wiele par wybierało podobny styl muzyczny do mnie tak bardzo nieprzemawiający, coś w stylu muzyka relaksacyjna na masaż (Jewgienia i Wadim), ale wszystko było ładne
Jeszcze raz oglądnęłam sobie parę japońską, to naprawdę widać było taką radość, uśmiech i emocje, że czysto pojechali trudny program dowolny na igrzyskach. Zwłaszcza u Ruichi. Jakby na przekór tym stereotypom, że nie jest u Azjatów w dobrym tonie wyrażanie emocji.Piękny mieli program, a w dodatku podnoszenie z kolan, tak jak Vanessa James i Morgan Cipres.
Halka pisze: ↑2 lata temu
a z 4 Kontynentów - Wróżka z Lasu, Fairy of the Forest, Galaxy kompozytor Yuko Toyoda. Ta muzyka może sama w sobie nie zapada w pamięć szybko, ale bardzo pasuje do wrażliwej,delikatnej i filigranowej Mai Mihary,
Tak faktycznie do nie pasuje i też to doceniam. Zainteresowałaś mnie tymi występami z 4 kontynentów z tegorocznego sezonu - jeszcze ich nie widziałem i widzę, że muszę to nadrobić. Dzięki Halka.
Poniżej utwór bardzo znany ale w nowej aranżacji stworzonej specjalnie dla Karen Chen. Są tam też smaczki interpretacyjne jak np. zrobiona wyraziście (długo) jaskółka w odpowiednim momencie (2h:10m:14s). Warto zwrócić uwagę na efektowne zakończenie - dłuuugi piruet akrobatyczny z głową mocno wygiętą "do tyłu", tak tylko bardzo gibkie kobiety potrafią i efektowna poza końcowa. Podoba mi się też jej czarny strój wysadzany niebieskimi kamieniami/cekinami - pasuje do tej muzyki. Nawet spinkę do włosów ma w stylu sukni. Karen wspaniale prezentuje się na lodzie.
Cześć, nareszcie mam czas, żeby odpisać! Karen Chen to jedna z moich ulubionych łyżwiarek i nieważne, że na zawodach zdarzają jej się błędy i niestety coś jej nie wychodzi. Nawet bardziej ją lubię niż Mariah Bell, która też ma swój urok i styl. Bardzo lubię jej uśmiech i zadarty nosek. Jak patrzę na Mariah, to przypomina mi się jak przez mgłę słynny amerykański serial ,,Północ Południe", który oglądała kiedyś moja mama.
Co do Karen, to bardzo lubię jej kostiumy w krótkim i dowolnym programie. Bardzo ciekawa jest ta aranżacja muzyki z filmu Requiem dla snu, do której Karen tańczy program krótki. Kiedyś tę muzykę wykorzystała do swojego programu dowolnego Aliona Leonova w kompilacji do Adagio Barbera, ten główny motyw pojawia się w drugiej części jej programu:
Aliona to też moja ulubiona łyżwiarka, śledziłam jej karierę, wzloty i upadki. Kiedyś Aliona pisała blog (był po rosyjsku i angielsku). Ja dzięki tym blogom nauczyłam się (m.in.) języka rosyjskiego.
Wracając do Karen, ona jest dla mnie perełką.Lubię jej programy i dlatego chciałabym, aby dalej kontynuowała karierę i zaskakiwała nas nowymi pomysłami.
Podobało mi się jak Aliona Leonova zinterpretowała fragment od 3:43 - dojechała do prawej bandy, a potem zaczęła dynamiczną tyradę wzdłuż dłuższej osi lodowiska. Mi to przypomina przedzieranie się przez coś z dużą determinację i walką - zgodnie z tym co aktualnie jest w muzyce.
Mimo, że za jazzem nie przepadam, to czasami zdarzają się całkiem udane kawałki. Poniżej jazz w takim lekkim wykonaniu do programu krótkiego Aliony SAVCHENKO i Bruno MASSOT'A, gdzie para pojechała bardzo gładko i miękko w rytm muzyki. Ich program dowolny z olimpiady w 2018 ma dużo wyświetleń ale mi bardziej podoba się właśnie ich program krótki do piosenki "That Man" (Caro Emerald ), który pojechali bezbłędnie jednocześnie bardzo dobrze interpretując muzykę. Jest tam też dużo smaczków np. w 2m i 50s Bruno paluszkami jakby "woła" partnerkę, "choć do mnie, choć " a Alionie Savchenko bardzo się to podoba i tak fajnie z ekscytacją i aprobatom potrząsa główką (tego ruchu głowy nie było gdy startowała w konkursie drużynowym - tam była bardziej spięta) . Inny fragment to 1:34 jak Bruno wymownie poprawia włosy - to mi przypomina chińską parę taneczną z tegorocznej olimpiady jak jechali do muzyki Elvisa Presleya (tam to co chwile król rock and rola poprawiał włosy). Lubię jak łyżwiarze wykonują takie mikro ruchy urozmaicające przejazd podkreślając przy tym charakter i styl muzyki.
Program Aliony i Bruna to naprawdę aktorskie show. Rzeczywiście Bruno dla Aliony okazał się strzałem w dziesiątkę.
A co do innych programów, to moim ulubionym programem Karoliny Kostner jest program krótki do muzyki Brela w wykonaniu Celine Dion. To ciekawe, bo ja z tą piosenką zetknęłam się po raz pierwszy, gdy śpiewała ją Edyta Górniak po polsku. Jednak francuskie piosenki Celine Dion robią wrażenie i pięknie się słucha i ogląda Karolinę.
Nie jest łatwo pojechać do tak emocjonalnej i mocnej piosenki C. Dion ale Karolinie Kostner to się udało. Ładnie też prezentuje się na lodzie - jest w niej dużo kobiecości. Po obejrzeniu tego przejazdu aż nabrałem ochotę do piosenek Celin i odświeżę sobie jej twórczość. Niedawno widziałem film na podstawie życiorysu Dion - "Aline. Głos miłości" z 2020 - aktorsko i reżysersko słaby ale zawiera sporo ciekawych faktów z jej biografii np. to jak sprawdziła czy wybranek jej serca coś do niej czuje.
Mery Davis i Charlie White wyśmienicie zinterpretowali muzykę, która nie jest wybitna ale to jak oni wczuli się w jej klimat jest godne uwagi. To jeden z tych przejazdów, które mam wrażenie, że jak się raz zobaczy, to pamięta się na lata (mi on od razu zapadł mocno w pamięć). Ta cała choreografia, stylizacja, te stroje... - majstersztyk!
O kurcze, nawet nie wiedziałam, że zrobili film o Celine Dion!! Celine jest bezkonkurencyjna, szkoda, że minęły czasy dla prawdziwych diw pop. Ja zawsze uważałam, że jej repertuar francuski jest subtelniejszy, taki bardziej wyrafinowany niż angielski, chociaż po angielsku też miała wielkie przeboje (chociażby Titanic).
Bollywood Meryl i Charliego to do dzisiaj perełka, piękny taniec. Zwłaszcza Meryl w tym tańcu urzeka i zamienia się w prawdziwą tancerkę Bollywood. Lubiłam kiedyś oglądać filmy Bollywood, naprawdę to było coś! Może znowu coś uda mi się w tym klimacie zobaczyć.
Nie mogę się powstrzymać, ale wkleję moją ulubioną Alionę, która w sezonie 2017-2018 miała program do Bollywood i chociaż nie miała szans się dostać wtedy do reprezentacji Rosji, to na zawodach GP dała z siebie wszystko, zatańczyła bezbłędnie i została w mojej pamięci:
W temacie par i obrazów, do których tańczyli, to chyba jeden z najlepszych programów ,,kostiumowych" mieli Tatiana Volosożar i Maxim Trankov do walca Maskarada Chaczaturiana:
Ja kiedyś, w ślad za tym ich tańcem, salonowym romansem,poszłam do teatru na spektakl (dramat Lermontowa) Maskarada. Spodziewałam się pięknych kostiumów, bogatej scenografii i oczywiście, czekałam, jak zabrzmi ten walc w finale spektaklu. Jednak na moje nieszczęście natrafiłam na ,,modern wersję" z lichą scenografią, aktorami ubranymi na biało i muzyką Britney Spears "Upss I did it again". Masakra, całkowite zarżnięcie tego tematu, który bronił się dzięki aktorom.
Halka pisze: ↑2 lata temu
Zwłaszcza Meryl w tym tańcu urzeka
O tak, ona roztacza taki urok wokół siebie, że trudno jednocześnie skupić się na jej partnerze i to do tego stopnia, że w sumie to nie wiem jak dobrze Charli pojechał On dodawał do tego programu taki element luzu, swobody... i jego blond plereza dobrze pasowała do tej roli.
Dziwie się, że Aliona nie dostała się do reprezentacji w sezonie 2017-2018 , po tak udanym występie na zawodach GP! W tym przejeździe w ogóle nie było widać aby skoki sprawiały jej trudność. Wykonywała je bardzo lekko i za każdym razem bezbłędnie a to dobitnie świadczy o jej klasie łyżwiarskiej. Też miała ciekawe zakończenie i lubię jak zawodnik okazuje radość po udanym występie.
Występ Tatiany Volosożar i Maxima Trankowa do walca Chaczaturiana - wyśmienity. Miałem wrażenie, jakby w tym tańcu zderzyły się dwie silne osobowości. Świetnie zrobiona spirala śmierci - partner przesuwał głowę płynnie za partnerką, co jest bardzo rzadkie i domyślam się, że trudne oraz dobrze kontroluje rękę wolną, ładne łuki i linie ciała, partnerka niziutko - aż kokiem dotknęła lodu.
Przejazd ma sporo smaczków np. podobał mi się ruch lewej ręki Tatiany po piruecie (2:40) zrobiony w punkt i tak podkreślający muzykę.
Z przyjemnością ogląda i sługa się ten wyśmienity występ.
--------------------------------
Kolejna propozycja muzyczna:
Program Wenjin Sui i Hana Cong uważam za wybitny!!! To jak oni potrafi oddać w tym przejeździe ducha hiszpańskiej muzyki - coś niebywałego. Ludzie najczęściej zachwycają się skokami, które już tyle razy widzieli... mnie one nawet trochę "nudzą", natomiast ten kilkunastosekundowy fragment po twizzelach (2:00) zwłaszcza w wykonaniu Hana jest istną perełką. Oglądałem go wielokrotnie. Co za pozy, co za determinacja - poczułem się jakby był na hiszpańskiej corridzie. W tym przejeździe, to właśnie Han lepiej pojechał, bardziej oddał serca w ten przejazd.
W 100% zasłużenie zdobyli złoto i zagrali też Rosjanom na nosie - w ostatniej występującej grupie były oprócz pary chińskiej 3 bardzo silne pary reprezentujące rosyjski komitet olimpijski. Wydawało się, że pokonanie ich jest arcytrudne a jednak okazało się wykonalne! Tym bardziej byli szczęśliwi, że udała im się taki wyczyn przed własną publicznością.
mat pisze: ↑2 lata temu
Dziwie się, że Aliona nie dostała się do reprezentacji w sezonie 2017-2018 , po tak udanym występie na zawodach GP! W tym przejeździe w ogóle nie było widać aby skoki sprawiały jej trudność. Wykonywała je bardzo lekko i za każdym razem bezbłędnie a to dobitnie świadczy o jej klasie łyżwiarskiej. Też miała ciekawe zakończenie i lubię jak zawodnik okazuje radość po udanym występie.
Niestety ławka rezerwowych w Rosji jest baaardzo długa, nawet na tym NHK, gdzie Leonowa dostała noty PB, była za Miedwiediewą i Curską. Może gdyby Leonowa poszukała sobie innej federacji, miałaby większe szanse.
A do tematu wątku, to moim ulubieńcem z ostatnich lat jest przejazd Piper i Paula w Sztokholmie. Ta komentatorka, która napisała na YT "not a nice music" chyba nie ma serca.
Ale w sumie Joni Mitchell broni się zawsze, natomiast z kategorii "muzyka, na która nie zwróciłabym uwagi, gdyby nie łyżwiarz", to pewno byłby to pożegnalny przejazd Javiego do Człowieka z La Manchy na ME, nawet jeżeli technicznie nie był idealny
Oraz Philippe Candeloro jako D'Artagnan w Nagano. Nawet jeżeli miał problemy z lądowaniami pod koniec programu, to choreograficznie jest to majstersztyk i nie dziwię się tym piskom na trybunach. Około 3:10, kiedy D'Artagnan przechadza się z jakąś panią pod rękę, to ja po prostu widzę tę damę. Bardzo przystojna jest.
Uwielbiałam Candeloro i pamiętam jak Pani Halina Gordon Półtorak zachwycała się kroczkami Francuza w tym programie. Pamiętam też jego program do "Ojca Chrzestnego". Nikt nie opowiadał w latach 90-tych tak sugestywnie historii na lodzie jak on.
Ja Candelloro ubóstwiam do dzisiaj!! Fajnie, że pojawiło się więcej postów przy tym temacie!! Co do chińskiej pary sportowej Sui/Han, to naprawdę wielkie ukłony w ich stronę.
Jeden z moich ulubionych tematów muzyki filmowej, nieżyjący już James Horner skomponował piękną muzykę do folmu "Wichry namiętności" (Legends of the Fall). Kto nie widział filmu, gorąco polecam. Film z doskonałą obsadą: Anthony Hopkins, Aidan Quinn, Julia Armond i Brad Pitt. Klimat tego filmu niepowtarzalny, Stany Zjednoczone XIX- wieku, tradycyjna kultura rodem z kowbojskich czasów, piękne zdjęcia i przestrzenie, a na głównym planie tytułowe namiętności.
Tę muzykę wykorzystała kiedyś Vanessa Gusmeroli, świetna łyżwiarka, może nie zrobiła w swoim czasie wielkiej kariery ani nie zdobywała wielu medali, ale bardzo pięknie jeździła:
A do naszego tematu pięknie pasuje Yuzuru Hanyu i ballada Fryderyka Chopina. Ja do muzyki Chopina wracam jak jest konkurs chopinowski, muzyka jest piękna jest też wymagająca i wymaga skupienia. Dlatego Yuzuru i jego taneczna interpretacja robi na mnie wrażenie:
Bardzo lubię tango za subtelności i intrygi, dlatego nie mogę nie wkleić Kim Yu Na i Adios Nunino
Dla mnie Yu na Kim jest bezkonkurencyjna.
Pamiętam Gusmeroli, a najbardziej jej program pokazowy w którym udawała motyla. miała też program dowolny przedstawiający...napad na bank. Była dość niestabilna, ale zdobyła brąz MŚ 1997, jej problemem było też to, że angażowała się w za dużo aktywności na raz, często ze szkodą dla łyżew (np. jeździła na nartach wodnych) Od dziecka ceniłam francuskich łyżwiarzy, zawsze mieli oryginalne programy, opowiadali historię na lodzie. Ja żałuję, że chyba żaden zawodnik nie wpadł na wykorzystanie muzyki z serialu "Prison break". Mnie tam ostatnio najbardziej zachwyca Abe Korzeniowski i muzyka do filmu "W.E", ale o tym już kiedyś pisałam.
O tak, muzyka Korzeniowskiego do W.E. jest tutaj też dobrym przykładem, bo film poniósł klęskę zarówno u krytyków jak i u widzów, mało kto go widział, a ta świetna muzyka zaczęła żyć własnym życiem.
partnera mmmm 
, po czym szybko wykonują trudnego potrójnego wyrzucanego lutza. Piękne!